AMORALIS - Месть

Sıkıldım lan hepinizden. Hayat alırmış meğerse verdiklerini geri bizden. Sen değil miydin bana mutluluğu vaat eden? Şimdi ne verdin ki bana ne alıyorsun lan benden? Hangi hakla? Hangi vicdan? Alacaksan gel; bende koskoca bir hiç var. Ve bu koskoca bir hiç, sonunda bir erkek doğurdu Ve erkek dediğin üç kuruşluk kadınlara köle olur mu? Yeter lan! Bak her yerimi kanattım. Hangi kitapta yazar lan bu kadar rahatlık? Sen hala neredesin, ben neredeyim bak. Hayatımı bok etmek için nefes alıp vermeyin lan! Her şeyimi aldınız lan. Mutluluğumu, sevincimi... bilyalarımı bile, peşinden koştuğum. Kimse kusura bakmasın, bir canım kaldı; onuda Allah'a borçluyum. Defol git lan. İlaçlar devaymış. Peki şuan yaşadığım hisler bana Allah'tan reva mı? Vücudumda hala kart kadından izler. Aşk mı balım? Benden değil Allah'ından iste! Bende kalmadı. Bende ben bile kalmadı. Uygunsuzca. Uzaktan görenler diyorlar ki duygusuz bak; Duygusuzum diye mi gözlerim aylardır uykusuz lan?! Vücuduma sığmıyorum bak. Ben her gece üzülmeyin diye kendime kıymıyorum ulan! Çıkar at demek komik bir temel fıkrası gibi. Kendimi kesmem lazım lan içimden çıkması için! Çare değil. Ya sen geri geleceksin; ya ben ileri gidicem çünkü; Göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün. Yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün